воскресенье, 11 февраля 2018 г.

թարգմանություն

НАСТОЯЩИЙ ДРУГ

Высунув голову из гнезда, орлёнок увидел множество птиц, летающих внизу среди скал.
– Мама, что это за птицы? – спросил он.
– Наши друзья, – ответила орлица сыну. – Орёл живёт в одиночестве – такова его доля. Но и он порою нуждается в окружении. Иначе какой же он царь птиц? Все, кого ты видишь внизу, – наши верные друзья.
Удовлетворённый маминым разъяснением орлёнок продолжал с интересом наблюдать за полётом птиц, считая их отныне своими верными друзьями. Вдруг он закричал:
– Ай-ай, они украли у нас еду!
– Успокойся, сынок! Они ничего у нас не украли. Я сама их угостила. Запомни раз и навсегда, что я тебе сейчас скажу! Как бы орёл ни был голоден, он непременно должен поделиться частью своей добычи с птицами, живущими по соседству. На такой высоте они не в силах найти себе пропитание, и им следует помогать.
Всяк, кто желает иметь верных друзей, должен быть добрым и терпимым, проявляя внимание к чужим нуждам. Почёт и уважение добываются не силой, а великодушием и готовностью поделиться с нуждающимся последним куском.
Леонардо да Винчи
Դուրս հանելով գլուխը բնից, արծվի ձագը տեսավ բազմաթիվ թռչուններ, որոնք թռչում էին ժայռերի մեջ:
-Մայրիկ, սա ինչ թռչուններ են,- հարցրեց նա:
-Մեր ընկերները,- պատասխանեց մայր արծիվը որդուն:- Արծիվը ապրում է միայնակ` այդպիսին է նրա ճակատագիը: Բայց երբեմն  նա ել է շրջապատի կարիք զգում:
Հակառակ դեպքում, ինչպես կարող է լինել  թռչունների թագավորը : Այն բոլոր մարդիկ, որոնց դու տեսնում ես ներքևում , մեր հավատարիմ ընկերներն են:
Գոհ մնալով մայրիկի բացատրությունից,  արծվի ձագը  հետաքրքրությամբ շարունակում էր հետևել թռչունների թռիչքին,համարելով այսուհետև նրանց հավատարիմ ընկերներներ: . Հանկարծ նա բղավեց.
– Վայ-վայ-, նրանք գողացել են մեր սնունդը:
– Հանգստացիր, որդիս: Նրանք ոչինչ չեն գողացել  մեզանից: Ես ինքս եմ նրանց հյուրասիրել: Հիշիր ընդմիշտ այն ամենն, ինչ ես քեզ հիմա կասեմ: Որքան ել ցանկացած արծիվ քաղցած լինի, նա պետք է պարտադիր կիսի իր որսի մի մասը իր թռչունների հետ, որոնք ապրում են հարևանությամբ: Այս բարձրության վրա նրանք չեն կարող գտնել իրենց սեփական սնունդը, եւ նրանց պետք է օգնել:
Ամեն ոք, ով ցանկանում է ունենալ իրական ընկերներ , պետք է լինի բարի ու հանդուրժող, ցուցաբերելով ուշադրություն  ուրիշների կարիքներին: Պատիվն  ու հարգանքը ձեռք են բերվում ոչ թե ուժով, այլ  մեծահոգությամբ ու պատրաստակամությամբ կիսելու վերջին կտորը կարիքավորների հետ:                            
Երկու գայլերը
Մի անգամ,շատ վաղուց ծերունին իր թոռանը բացեց միկյանքի ճշմարտություն:
-Ամեն մարդումեջ մաենամարտ է գնում,երկու գայլերիմենամարտի նման: Մեկ գայլը ներկայացնում է չարիքը, նախանձը, ափսոսանքը, եսասիրությունը, ձգտումը, ստելը:Իսկ մյուս գայլը ներկայացնում է բարին, խաղաղությունը, սերը, հույսը, ճշմարտությունը, բարությունը եւ հավատարմությունը,-
թոռը զգացվեց մինչև հոգու խորքը ծերունուխոսքերով, հարցրեց նրան
,-Իսկ որ մեկնե հայթում
,-Ծերունին ժպտաց ու ասաց 
,-միշտ հաղթում է այն գայլը որին դու էս կերակրում

Չափից դուրս

Տղամարդն ու կինը շատ գոհ էին իրենց երիտասարդ ծառայից. ազնիվ,, կոկիկ, կրթված և շատ հաճելի, շփվող անձնավորություն:
Երկու տարի անց ծառան հղիացավ, բայց ընտանիքում նրան այնքան էին սիրում,
որ որոշեցին թողնել նրան և երեխային իրենց մոտ:
Երկու տարուց ծառան նորից երեխա ունեցավ, ամուսինները նորից ոչինչ չասացին նրան և օգնեցին երեխաներին դաստիարակել:
Մեկ տարի անց ծառան եռյակ ծնեց, բայց դրա հետ էլ ամուսինները համակերպվեցին:
Բայց մի անգամ ծառան գնաց նրանց մոտ վերջնահաշվարկ խնդրելու:
-Բայց ինչո՞ւ ես դու գնում մեր մոտից,ինչո՞վ ենք մենք քեզ նեղացրել,-տխրեցին բարի տերերը:
-Հասկանո՞ւմ եք,-կտրուկ պատասխանեց ծառան,-վերջին ժամանակներս այս տանը, որտեղ այսքան փոքր երեխա կա, ապրելն անհնարին է դարձել:
Աղբյուրը՝ http://pritchi.ru/id_8994


Источник: https://pritchi.ru/id_1203

Комментариев нет:

Отправить комментарий