четверг, 4 октября 2018 г.

հայոց լեզու

հրաչի սեր
Շատ վաղ ժամանակներում մի տղա կար որի անունը Հրաչ էր: Հրաչը շատ լավ մարդ էր, բայց նա ուներ մի առանձնահատուկ նախասիրություն նա գուլպաներ էր կարում:Հրաչը սիրում էր մի սևաչյա գեղեցկուհու, այդ գեղեցկուհու անւնը Քնար էր:Ամեն գուլպան կարելուց հրաչը հիշում էր քնարին, նա հրապուրված էր քնարի գեղեցկությամբ:
Հրաչը քնարի հետ ծանոթացել էր դպրոցական ժամանակներից, չնայած նրան որ քնարը մեծ էր Հրաչից հրաչը իր հույսը չեր կտրում, նա ուզում էր հրապուրել քնարին իր կարած գուլպաներով: 5 տարի Հրաչի բոլոր փորձերը անհաջող էին, բայց մի օր ամեն ինչ փոխվեց 2018 թվականի հոունվարի երեքին հրաչը կարողացավ հրապուրել քնարին նա մի գուլպա էր գործել այդպիսի գուլպայի նմանը աշխարհը չեր տեսե, դա միհրապուրիչ ոսկեզոծ և շատ ադամանդներով զարդարված գուլպա էր, այդ գուլպայի մեջ հրաչը իր սիրտն էր դրել: նրանք ապրեցին 63 տարի դրանից հետո քնարը մահացավ; Այդ տարիների ընթացքում նրանաք ունեցել էին մի աղջիկ ում անունը Հրաչուհի էր:

Комментариев нет:

Отправить комментарий